We hebben weer een top en druk weekend achter de rug. Het begint een traditie te worden om op vrijdag Belgisch te koken. Deze vrijdag probeerden we het pannenkoeken recept uit (zie vorige blog) en maakten we hete bliksem. Deze werd gekeurd door Kim haar familie, die ons proficiat wenste met ons resultaat maar toch nog zout en rijst toevoegden. (uiteraard!) Hierna zijn we terug naar Bara del Bar gegaan, wat weer veel te vroeg gedaan was aangezien alles hier om 2 uur sluit.

Zaterdag had Kim haar familie een doopfeest. De mis begon om 11h ’s ochtends. Het was een heel gedoe om hier op tijd te geraken. De wekker liep af om 8h, we moesten eerst de kamer en badkamer poetsen, de was doen om vervolgens ons te douchen en aan te kleden. Gedoucht en gekleed gingen we naar de kapper om Gabi en haar mama hun haar en nagels te doen. 11h hebben we jammer genoeg niet gehaald, maar we hebben toch een groot deel van de viering kunnen meevolgen. Hierna gingen we naar een feesttent bij het meer. Het is de traditie dat aan elke tafel iemand een kleine toespraak houdt. Hierna werd het feest ingezet met veel eten, gedans en drank.

Lotte en Sofie gingen samen met Lotte haar zus, Gabriela, een bezoekje brengen aan haar werkplaats. Ze werkt voor een Universiteit, buiten Ibarra. Het was eens fijn om weg te zijn van het drukke verkeer en de rust te betreden. Het resultaat was prachtige uitzichten, avocado bomen en een super gezellig zaakje met heel lekker eten (nog maar eens nacho’s met guacamole).

Zondag waren we al vroeg uit de veren om in het zadel te vliegen. Via via was ons een plekje ter oren gekomen om paard te rijden, omdat Lotte en Kim fervente ruiters zijn, konden we deze kans niet laten schieten. Om 10h zaten we in het zadel, klaar om te vertrekken vanuit een prachtige stal met goed verzorgde paarden. We waren met een groep van 15 ruiters, het jongste telg onder ons was 4jaar. Een dapper jongetje met een koppige pony. Hij riep steeds ‘ayudame ayudame’ (help help) wanneer zijn pony weer maar eens de andere kant op liep. Desondanks was het een best heftige rit. Nog voor we vertrokken waren was Sofie al aan het klagen over haar poep, terwijl we nog een toch van 4 uur en vele rengaloppen voor de boeg hadden. Galopperen was niet niks wanneer er brokken modder in je gezicht vlogen (zie foto’s). Gelukkig konden de paarden en wij ons even afkoelen in een vijver.

Omdat we zo vermoeid waren door de zware tocht, vonden we dat we toch wat kentucky fried chicken hadden verdiend. Njum njum njum…

Vandaag hebben we ook een heftige aardbeving meegemaakt van 5,4 op de schaal van richter! Zo heftig dat we er niets van gevoeld hebben en er pas later van gehoord hebben!