Stageweek 3 zit er al op. Het was bijzonder rustig, dit was te wijten aan de vele zieken. We begonnen de week met 40 kinderen en eindigden op vrijdag met 8 kinderen. Voor ons de ideale kans op iets nieuws uit te proberen namelijk de schrijfdans. Dit leek ons interessant omdat het bijdraagt aan de thema’s van onze drie bachelorproeven namelijk: taal, bewegen en duurzaam spelmateriaal.

Hier werken ze niet met thema’s in het schooltje, in tegenstelling tot België (bv. dinosauriërs, grootouders, …) , elke dag is zo een beetje hetzelfde. Met de schrijfdans werken we elke week rond een ander thema, deze week was het zandkasteel en dat leken de kinderen wel leuk te vinden, vooral het schrijbelen in scheerschuim (al had de grootste deugniet van de klas te veel bang om mee te doen). Maar goed dat we het eerst maar met een paar kinderen hebben geprobeerd, bleek dat met ons beperkt Spaans en beperkt ritmegevoel we iets meer oefening nodig hadden dan verwacht. Het was niet simpel om de liedjes te vertalen, gelukkig hielp Pablo (onze Spaanse leerkracht) ons hier mee.

Ook voor de juffrouwen was het een heel rustige week, zij klaagden niet dat wij activiteiten hadden voorbereid. Zo konden zij koffieklets houden, op zoek gaan naar Belgische parfums en onderbroeken en voor de zieke kinderen zorgen. De juffrouw van de derde kleuterklas hielp Lotte met de eerste kinderen te testen voor haar bachelorproef.

Deze week kregen we ook voor het allerlaatst les van Pablo, vanaf volgende week hebben we een nieuwe leerkracht Spaans. Op het einde van de les gaven we Pablo Belgische chocolade, hoe dat zo lang onaangeraakt in Sofie haar tas heeft overleeft, blijft een raadsel. Pablo was heel blij ermee en nodigde ons uit om nog een laatste keer pizza te gaan eten. Wat niet zo een goed idee is, aangezien we deze week amper zijn gaan sporten omdat Kim en Lotte ziek zijn.

Aangezien we dit weekend een soort van ‘huisarrest’ opgelegd hadden gekregen van Ramiro, was het voor ons alle 3 een rustig weekend. Samen gekookt (groenten en geen rijst!), fifty shades darker gaan kijken, een bezoekje gebracht aan de kermis, en vooral schoolwerk inhalen! De gezinnen vonden het vreemd om ons heel het weekend in huis te hebben en vroegen regelmatig of we geen plannen hadden en hoe dat kwam. Gelukkig is dit het eerste en laatste rustige (lees als: saaie) weekend van onze buitenlandse stage vanaf nu zit alles volgeboekt!

Adiosssss amigosssss